اگر اهل کار با استاپ موشن خمیری باشید، مطمئنا به دنبال خمیر مناسب خواهید بود. انتخاب خمیر برای ساخت کاراکترها و آبجکت‌ها کاری است که نیازمند دقت فراوان است.

جذابیت استاپ موشن‌ به بالا و پایین پریدن کاراکترها و شخصیت‌های عروسکی‌ آن است. اما چطور این حرکات انجام میشود، وقتی دست نمی‌تواند سوژه‌ها را حرکت بدهد؟

شاید باورتان نشود اما ممکن نیست امروز کسی بتواند جایگاه انیمیشن و تکنیک‌های آن را دنیای رسانه انکار کند. انیمیشن بویژه استاپ موشن از مهارت‌های رسانه‌ای است

اگر شیفته ساخت استاپ موشن‌های عروسکی یا خمیری هستید، حتما متوجه شده‌اید که عروسک‌های شما نیاز به آرماتور دارند تا بهتر حرکت کنند.

اصطلاح پیکسیلیشن اولین بار در سال 1950 توسط نورمن مک لارن مورد استفاده قرار گرفت که توانست از سوژه‌های انسانی در استاپ موشن خود استفاده کند.

سال 1981 بود که انیمیشن‌سازان دیزنی اولی جانسون و فرانک توماس در کتابی به نام توهم زندگی اصول 12گانه انیمیشن سازی را معرفی کردند.  

زمان زیادی از بازی با اشیاء در استاپ موشن نگذشته بود که به مرور عروسک‌ها هم وارد دنیای استاپ موشن شدند و صنعت انیمیشن عروسکی خلق شد.

حتما دلتون می‌خواد یه استاپ موشن خلاقانه بسازید اما حتما با خودتون میگین «من که خلاق نیستم». این فکر حداقل یک بار سراغ همه ما اومده حسابی اذیتمون کرده اما

همیشه این ابزار و امکانات دور و برمان نیست که تعیین می‌کند برای ساخت استاپ موشن به سراغ کدام سبک از انیمیشن برویم. علاوه بر اشیاء و سوژه‌ها، ایدۀ کار نیز مهم است.